Harici Konular Gönül Dostlarının Sohbet ve Muhabbet Odası

Böyle bir günmü varmış amma cahalmışım brnde

 

Hayırsızın bizim yanımızda ne işi var.Senin önündeki parkın ismi Tanju Okan parkıydı değilmi

 

Günün dersi:
Jerry, çevresindekilerin çok sevdiği insanlardan biriydi. Keyfi her zaman yerindeydi. Çünkü her zaman söyleyecek olumlu bir şeyler bulurdu. Hatta bu huyu nedeniyle bazen etrafındakileri çıldırtırdı bile!
Birisi nasıl olduğunu sorsa; "Bomba gibiyim" diye yanıt verirdi hep. Jerry, doğal bir motivasyoncuydu.
Yanındaki insanlardan biri kötü bir gündeyse yanına koşar, duruma nasıl olumlu bakılacağını anlatırdı.
Bu tarzı fena halde düşündürüyordu beni. Bir gün sordum; "Nasıl oluyor da, her zaman, her koşulda bu kadar olumlu bir insan olabiliyorsun?" diye...
"Her sabah kalktığımda kendi kendime; 'Jerry bugün iki seçimin var. Havan ya iyi olacak ya da kötü!' derim. Her zaman havamın iyi olmasını seçerim. Kötü bir şey olduğunda yine iki seçimim var. Kurban olmak ya da ders almak. Ben başıma gelen kötü şeylerden ders almayı seçerim. Birisi bana bir şeyden şikâyete geldiğinde, yine iki seçimim var. Şikâyetini kabul etmek ya da ona hayatın olumlu yanlarını göstermek. Ben olumlu yanlarını göstermeyi seçerim."
"Yok yahu" diye dalga geçtim. "Bu kadar kolay yani..."
"Evet... Kolay..." dedi Jerry.
"Hayat seçimlerden ibarettir. Her durumda bir seçim vardır. Sen her durumda nasıl davranacağını seçersin!"
Jerry'nin bu sözleri beni oldukça etkilemişti.
Onu uzun yıllar görmedim. Ama hayatımdaki talihsiz olaylara dövünmek yerine olumlu seçimler yaptığımda hep onu hatırladım. Yıllar sonra Jerry'nin başına çok talihsiz bir olay geldi. Soygun için gelen hırsızlar Jerry'yi delik deşik etmişler.
Ameliyatı 18 saat sürmüş, haftalarca yoğun bakımda kalmış.
Taburcu edildiğinde kurşunların bazıları hâlâ vücudundaymış.
Ben onu olaydan altı ay sonra gördüm.
"Nasılsın?" diye sorduğumda; "Bomba gibi" dedi.
"Olay sırasında neler hissettin Jerry?" dedim.
"Yerde yatarken iki seçimim var diye düşündüm.
Ya yaşamayı seçecektim ya ölümü. Ben yaşamayı seçtim.
Ambulansla gelen sağlık görevlileri harika insanlardı.
Bana hep 'iyileşeceksin merak etme' dediler.
Ama acil servisin koridorlarında sedyemi hızla sürerken
doktorların ve hemşirelerin yüzündeki ifadeyi görünce ilk defa korktum. Bu gözler bana 'Bu adam ölmüş' diyordu.
Bir şeyler yapmazsam, biraz sonra ölü bir adam olacaktım.
Kocaman bir hemşire yanıma yaklaştı ve bağırarak,
herhangi bir şeye ihtiyacım olup olmadığını sordu.
'Var' diye yanıt verdim.
Doktorlar ve hemşireler merakla sustular.
Derin bir nefes alarak kendimi topladım ve bağırdım:
'Benim kurşunlara alerjim var!..'
Gülmeye başladılar.
Tekrar bağırdım;
'Ben yaşamayı seçtim.
Beni bir canlı gibi ameliyat edin. Otopsi yapar gibi değil.'
Jerry, sadece doktorların büyük ustalıkları sayesinde değil, kendi olumlu tavrının da büyük katkısı ile yaşadı.
Yaşaması bana yeni bir ders oldu. Her gün hayatımızı dolu dolu yaşamayı seçme şansımız ve hakkımız olduğunu ondan öğrendim ve de her şeyin kendi seçimlerimize bağlı olduğunu..."
Francie Baltazar Schartz'ın yazısını okudunuz.
Şimdi önünüzde iki seçiminiz var:
1. Ya bu yazıyı okuyup, bir kenara atacaksınız!
2. Ya da birileriyle paylaşacaksınız!
Ben seçimimi yaptım. Bana göre değerli olan kişilerle paylaştım.

 

Evet

 

Eyvallah
Bak bu olabilir

 

Ben yaptımmı oluyor ,
Hazırlan yarında HÜSEYİN'LER günü.
Herkes ticari düşünüp gün icat ediyor.
Bizim günlerimiz ticari değil, gönülden.
Hepside şimdiden kutlu olsun.

 

Çok acilen Poyraz hoca ve ekibine ihtiyacım var.
Üzerimde herhalde nazar var,
Beni bir üflemeleri lazım.

 

Harika bir yazı arşivime ekliyeceğim ellerine sağlık

Neden olmasın sen olur diyorsan bende evet derim

 

BENİ ARA


EĞER BİR GÜN AĞLAMAKLI OLURSAN

BENİ ARA

SENİ GÜLDÜRECEĞİME SÖZ VEREMEM

FAKAT SENİNLE BİRLİKTETE AĞLAYABİLİRİM

EĞER BİR GÜN UZAKLARA KAÇMAK İSTERSEN

BENİ ARAMAKTAN KORKMA

SENİ DURDURACAĞIMA SÖZ VEREMEM

FAKAT SENİNLE BİRLİKTE KAÇABİLİRİM

EĞER BİR GÜN BİRİYLE KONUŞMAK İSTERSEN

BENİ ARA

SESSİZ OLACAĞIMA SÖZ VERİRİM

FAKAT

BİR GÜN BENİ ARAR CEVAP ALAMAZSAN

HEMEN BENİ GÖRMEYE GEL

BİLKİ SANA İHTİYACIM VARDIR

 

Poyraz hocanında yazısı var ama buraya yansıtamıyorum

 

Aman dikkat et düşmeyesin

 

Papua Yeni Gine 'de Poyraz hoca ile balık tutuyoruz. -2

Balık avı hikayemize başlamadan , hatırlatmakta fayda var.
Bu balık avı bir senaryodur.
Hikaye ‘de adı geçen isimlerin izni alınarak yazılmıştır.
Poyraz hoca hariç


İsmail ve ben uzun bir aradan sonra Papua Yeni Gine ‘ye balık tutma kararı aldık.
Daha once hikayelerimizi okuyan aslan yürekli Şükrü ‘de bize katılmak istedi.
Şükrü , gözü pek laz uşağudur. Hiçbir şeyden korkmaz.
Biz öyle tanıdık.
Kararımızı Poyraz hoca açtık. Poyraz hoca memnun oldu. Hava ve denizin uygun olduğunu bize bildirdi.
Bize gönderdiği mesaj aynen şöyle :
Değerli dostlar ,
Sizi Papua Yeni Gine ‘de ağırlamaktan memnun olurum. Yanlız yanınızda getireceğiniz misafiri tanımıyorum.
Kimdir , ne iş yapar , balık tutmasını bilir mi ?


Ben Şükrü ‘ye durumu anlattım. Ben paluk tutmasını iyi bilirim dedi.
Hazırlıklar başladı ! İsmail ve ben bu konuda tecrübeli olduğumuzdan tüm detayları biliyoruz.
Yanımıza kutup ayısı saldırılarına karşı özel koku , Penguen pişirmek için düdüklü tencere , ip , çizme , düdük ,çuval ,oltalarımız ve pinkomati saldırılarına karşı yağlı kağıt aldık.
Pinkomati , uçar ama kanatları yok ! garip bir canlıdır.

Şükrü’nün valizinde iç çamasırları , kollu tişört ,pantalon , 2 takım elbise ve hediyelik lokum vardı.


Papua Yeni Gine tropical bölgede yer alır. Ancak Poyraz hocanın avlak yerleri tropical bölgede olmuyor.
Karşınıza kutup ayısı da çıkar , aslanda !

İsmail , bana göz işareti yaptı ! abi bırak Şükrü bildiği gibi gelsin dedi. Ben de sesimi çıkarmadım.
Atatürk havaalanında uçağımız bizi bekliyordu.


İsmail , Şükrü ve ben uçağa bindik. Çok heycanlıyız. Mubarek topraklara gidiyoruz.

Şükrü uçakta lokumları sayıyor.
İsmail abi , Poyraz hoca lokum sever mi ? bak kendisine 3 kg lokum aldım.
İsmail abi , Uçak ne zaman kalkar !
İsmail abi , bu uçak düşmez değil mi ?
İsmail , çok sinirlenmiş olmalı Şükrü ‘nün kafasına lokum kutusunu geçirdi.

Hostes geldi Şükrü’ye sunni tenefüs yaptı. Ama ne hostes !
110 x 90 x 140 ölçülerinde zenci !
Cinsiyeti uzaktan belli olmuyordu.

Kaptan pilot , anos yaptı :
” Değerli yolcularımız ,
Uçuş ve dalış yolculuğuz başlıyor. Can güvenliğiniz için koltuk altındaki oturakları ve can yeleklerini kullanabilirsiniz “
O korkmayan Şükrü’nün rengi omo ile yıkanmış çarşaf gibi oldu.

Omo , firması görse Şükrü’yü reklam filmlerinde oynatır.
Şükrü eline oturağı aldı ! can yeleğini giydi ! Dua etmeye başladı.


Kaptanın sesi bana hiç yapancı gelmemişti. Uçağı kullanan Poyraz hocaydı.
Biz havalandik ve denize çakıldık. Çünkü Poyraz hoca uçakta küçük bir değişiklik yapmış.
Uçağımız denizaltına daldı. İsmail gülüyor ben koltuk oturmuş bira içiyordum.

Poyraz hocanın ne yapacağı belli olmaz.
Uçağımız 8 saat sonra Marmara denizini geçti !
10 dakika sonra Papua Yeni Gine ‘ye vardık.

Nasıl geldik , neden geldik valla bilmiyorum.

Papua Yeni Gine hava kontrol memuru bizi sağ salim yere indirmiş.


Şükrü , elinde oturakla Papua Yeni Gine havalimanına ayak bastı.
İsmail ve ben duruma hakim olmaya çalışıyoruz.
Bizi Poyraz hocanın damadı “Tukmiki” karşıladı.


Şükrünün gözleri yerinden çıkacak gibi oldu. İnsanın dizbağı çözülür ya bunu yaşadık.

Şükrü , yerden kalkamıyordu. Selam dost ! bu ne büyük diyordu.
Maşallah maşallah !

Aslında o dost bizi balık avına götürecekti. Onun kamışı ile Şükrü balık tutacaktı.
Poyraz hoca olta takımlarımızı beğenmemiş olacak ki bize özel kamış getirmişti.
İsmail , ben spin kamış isterim dedi. Poyraz hocada İsmail’in kamışını çağırdı.



Bana da el oltası Verdi.




O kadar şansız biriyim ki herkes kamış kullanırken ben el oltası ile balık tutacaktım.

Olta takımlarımızı aldık ve kalacağımız çadıra yerleştik.
Birden Şükrü uçak koltuğundan fırladı. Ne olduğunu anlamadık.
İsmail ‘in lokum kutusunun darbesi ile baygın düşen Şükrü ‘den terler boşalıyordu.
Güzel bir hostes kendisine su ikram etti . Kendisine gelen Şükrü gördüğü rüyayı bize anlatmadı. Bir sır olarak kaldı.
Biz yola çıkmadan once Poyraz hoca bizi üflemiş. Nefesi kuvvetli olduğundan bazen lazlarda ters etki yapabiliyormuş.

2. Kısım Papua Yeni Gine ‘de balık avımız !
Bu sefer öpücük balığı tutacağız.


Öpücük balığı , Papua Yeni Gine zor tutulan bir balık türüdür.
25-30 m derinlerde gizlenen bu balık dalgıçları öper. Olta ile avı yapılmaz.
İşte biz bu balığı avlayacaktık.
Poyraz hoca bizi her zaman olduğu gibi balta girmemiş orman içersinde çadır kurmamızı istedi.


15-20 dakika içersinde çadırlarımızı kurduk. Etrafımız bilmediğimiz bitkilerle dolu ! Poyraz hoca , sakın bu bitkilere dokunmayın yoksa öpücük balığı tutamazsınız dedi.

Şükrü ve İsmail aynı çadırda kalıyordu. Bir ara İsmail çadırdan dışarı çıktı ve sigara içmeye başladı.
Ben ne oldu İsmail ,canın sıkılmışa benziyor dedim.
Abi , bu Şükrü çok horluyor. Pinkomati veya kutup ayısını bölgemize çekecek diye korkuyorum.
Aslında endişe etmesi doğruydu. Pinkomati garip bir canlı türü ! Papua Yeni Gine 'li insanlar bu canlıdan çok tırsar.
O gece pinkomati çıkmadı ! Merak edenler için fotografını ekliyorum.



Sabahın ilk ışıkları çadırımıza vurmaya başlamıştı. Erkenden kalktık ve kahvaltı ettik.
Balık tutmak için güzel bir gün hava ne sıcak ne de soğuk.
Poyraz hoca bizi bir araya topladı.
Arkadaşlar , 25-30 m derine dalacağız. Kesinlikle birbirimizden ayrılmayalım.
Herkes arkadaşının arkasını kollasın. Öpüçük balığı birden bire ortaya çıkar.
Şükrü , ben nehirde elimle balık tutmuş insanım. Öpüçük balığından korkmam dedi.
Poyraz hoca , Şükrüyü bir üfledi ! 10 dakika kendisine gelemedi.

Dalgıç kıyafetlerini giydik ve masmavi sulara daldık. Benim elimde fotograf makinası ve zıpkın vardı.

Şükrü ve İsmail ellerinde TÜRK bayrakları vardı. Tabi insan gurur duyuyor. Papua Yeni Gine
denizlerinde bayrağımız dalgalanıyordu.



Poyraz hoca bize toplanın işareti yaptı. Biz 25 m derinlikte bir araya geldik. Bize işaretle dua edin dedi.
İsmail neden hocam dua edelim diye işaret yaptı.



Arkamızda öpüçük balığından kaçan beyaz köpek balığı vardı. Hayvan o kadar korkmuş ki bizi görmeden yanımazdan uzaklaştı.


Saatler ilerliyor oksijenimiz azalıyordu. Bu ara Şükrü kayaların altında bir müren balığı gördü.
Bize işaret yapıyordu. Ben fotograf çekmek için yaklaştım.
Müren şaşkın şaşkın bize bakıyordu.



Şükrü , müren balığını sevmek için bir hamle yaptı. Poyraz hoca toplanın işareti yapıyordu.
İsmail ve ben Poyraz hocanın yanına gittik.
Şükrü , mürenle kaldı.
Siyah bir gölge ve o an fotograf karesinde ! Öpücük balığı , Şükrünün arkasında duruyordu.


Biz ekip olarak çok korkmuştuk. Poyraz hoca üflemelere başladı. İsmail 'in oksijeni bitti.
Ben Fotograf makinası diye zıpkınla görüntü alıyordum.
Zavallı Şükrü ne olduğunu anlamamış bize gülücükler veriyordu.
Sonunda öpüçük balığı Şükrüyü yuttu.



Ekip olarak çok üzüldük. Hemen su yüzeyine çıktık. Ekip arkadaşımızı öpüçük balığı tarafından yutulması bizi üzmüştü.

Karaya ayak bastığımızda Poyraz hoca hariç ben ve İsmail ağlıyorduk.
Poyraz hoca telaş etmememizi söyledi. Bir kaç saat içersinde öpücük balığı Şükrü'yü bırakmasını bekliyorduk.
Öylede oldu ! öpüçük balığı Şükrü 'yü bırakmıştı.
Şükrü 'yü kumsalda baygın bulduk.
Kaldığımız çadıra getirdik. Yedirdik , içirdik ama Şükrüde tepki yoktu.
En kısa zamanda Türkiye'ye dönme kararı aldık.

Papua Yeni Gine 'de Ednan hoca, siyam kedicikleri ile gösteri yapıyordu.
Şükrü'nün çok hoşuna gitmişti.
Ama zavallı ayakta zor duruyordu.


Fotografın üzerini tıklayın !
Korkma yahu tıklasana !

Maşallah !




Sonunda Türkiye 'ye döndük.
Türkiye 'ye geldiğimiz günden beri Şükrü'yü göremiyoruz.
Kendisi denizden uzak Çankırı veya Niğde 'ye taşınmış.
Balık görmeye tövbe etmiş. Bizi de görmek istemiyor.
Şükrü , baharda biz Papua Yeni Gine 'ye gidiyoruz.
İstersen bizimle gelebilirsin.



Öptüm seni....

 

Hayırlı akşamlar

 

Savurganlıkta üstüne yok.
Niye büyük harf?
Küçük harf değil?
Niye çift satır?
Tek satır değil?

 

Bu ne yahu !
Bu ne savurganlık.
Git
nereye gideceksen Git
Biraz kafamızı dinleyelim.

 

Günaydın
Bereketi bol,sağlığı daim,dostlukların kaim olduğu bir gün olsun .

 

Günaydın arkadaşlar sağlıklı günler

 

Günaydın kardeşim sağlık yanından ayrılmasın ''Mal benim mülk benim bomba koyup patlatırım''O yazı benim arşivimde öyle kayıtlıymış Büyük harf veya küçük harf diye dikkat etmemişim af ola şekerim seni köpürttüğüme sevindim.Köpüren her şey taşar biliyonmu da.