Üstadlar Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Uzun ve uykusuz geçen dokuz saatin sonunda, sabah saat 07.00 de Urla otogarında, dağıtıma gelmiş acemi asker gibi elimde ağır bavullarla tek başına kalakaldım. Bir süre sonra bindiğim küçük minibüs ile Urla’nın gerçek yerleşim merkezini dolaşıp “Çeşmealtı” istikametine doğru yöneldik. Araca binen insanlar genellikle aynı semtin insanları olduğu için birbirlerini tanıyorlardı. Erkekler, erkeklerle, kadınlar, kadınlarla; birbirleriyle içten, samimi duygular ile sohbet ederlerken ben sessizce olup biteni izliyor, dışarıda ilk kez gördüğüm yerlerin fotoğraflarını çekiyordum. ​

Daha önce solumda gördüğüm bir pazarı bu kez sağımda görünce “neler oluyor” demeye kalmadı; aracın son durakta durmadan geri döndüğünü fark ettim. Hiç bozuntuya vermeden “sağda inecek var” deyip indim. Bu Urla’da ki ilk olumsuz izlenimimdi.

Bir süre yanlış durakta araç bekledikten sonra (!) nihayet doğru araçla son durağa “Çeşmealtı”na geldim. Minibüs şoförüne önceki aracın hiç durmadan ve hatta “son durak” demeden, tekrar Urla’ya döndüğünü söylediğimde; Şoför önceki aracın şoförü adına benden özür diledi! Burada iki tip araç olduğunu söyledi; bunlardan İzmir – Çeşmealtı hattında çalışanlar Çeşmealtı durağında beklediğini ama Urla- Çeşmealtı hattında çalışanların hiç bekleme yapmadan geri döndüklerini söyledi.

İyi de ben buranın yabancısıyım; Söz konusu şoför, hemen arkasında oturduğumu görüyordu. Son durağa geldiğimizde bana “burası son durak” diyemez miydi? Böylelikle buradaki araç işleyiş düzenini de öğrenmiş olduk.

Neyse efendim elimdeki ağır çantalarla son duraktaki bir çay bahçesine oturdum. Bir çay istedim. Genç bir kardeşimiz çayı getirdi ona burada “Pazar yeri” neresi? Diye sordum. “Vallahi ben bilmiyorum buranın yabancısıyım ağabey” dedi. (Sonradan öğrendiğime göre sorduğum yer ile aramızda beş altı metrelik bir yol vardı ) Ona nereden geldiğini ve adını sordum. Bana adının Tansu olduğunu ve Adana’dan buraya yaz sezonu için çalışmaya geldiğini söyledi. Bu hoş sohbetten sonra taze çaylar gelmeye başladı! Sağ olsun Tansu kardeşim yanımda taşıdığım ağır çantamı, ben buradan ayrılıncaya kadar emanetine aldı.

Melih Gülan ile telefonda bir saat kadar önce görüşmüş ve daha sonra gelip, beni oturduğum Cafe de bulmuştu. Hazır yeri gelmişken “Tomurcuk Cafe” çalışanlarına; müşterilerine karşı, saygılı ve samimi davranışları için tek tek teşekkür ederim. (Çayların biraz daha demlenmesine dikkat etmeliler )

Sanaldan çıkıp yüz yüze geldiğim ilk kişi, Melih kardeşim olmuştu. Hoş beş yaptık. “Abi çok işim var. Daha saha çalışması yapıp pist kuracağız” filan dedi. Kendisine sen bak işine ben buralardayım dedim…

Yakındaki marketten yiyecek bir şeyler alıp limanın güneş gören doğu tarafında, sandalyesi masası olan bir yerde, kedi ve martılar ile ilginç bir sabah kahvaltısı yaptım! Susamlı simitler ile (Kumru) sabah kahvaltımı yaparken, martıların bir parça kumru için çok sesli koro eşliğinde soframa icabet etmesi, kedilerin bir parça kaşar peynirine takla atması; Çeşmealtı limanındaki balık popülâsyonunun sıfır çektiğinin açık bir göstergesiydi aslında.

Sabah otobüsten indiğimden beri İstanbul’dan bu yana etkili olan poyraz rüzgârı; İzmir’in sırtını yasladığı Manisa’nın sıra dağlarındaki soğuk havayı da alıp, batı istikametinde önüne çıkan her şeye tokat gibi yapıştırıyordu! Dağların soğuğunu iliklerimize kadar hissediyorduk. Urla amatör balıkçılık ve 23 Nisan doğa şenlikleri için soğuk hava; çocuklarımız ve bizim açımızdan kötü bir şanstı!

Soğuğu yedikçe soluğu “Tomurcuk Cafe” de alıyordum. Bir ara Çeşmealtı ilkokulunun 23 Nisan yürüyüşü vardı. Bu geleneğin sürmesinden oldukça memnun oldum ve deklanşöre bastım.

&&&

Çok erken gelmiş olmam benim için her ne kadar şanssızlık olsa bile, ben bunu maksimum değerlendirmeye çalışıyordum. Bir ara etkinliğin yapılacağı alana gidip hazırlıklarını sürdüren balıkçı adası ekibine yardım ettim. Ne de olsa metal söz konusu olunca meslek çekiyordu. Bu arada Melih Gülan’dan sonra; Rıdvan İskeçeli, Sefa Gücün, Hüsnü Yardımcı, Kamil yılmaz, Adnan Yaran ve daha ismini hatırlayamadığım birçok balıkçıadası dostumuzla yüz yüze gelmiş, omuz omuza çalışmıştık

Poyrazın Soğuk esintisine rağmen duyarlı, vakti ve imkânı olan insanlarımız nihayet orkestranın sesine doğru gelmeye başladılar. Rıdvan beyin konuşmasıyla açılış yapıldı. Küçük engelli çocuklarımızın folklor ve özel gösterileri hakikatten görülmeye değerdi.

Yaptıkları el işi sergileri de birbirinden güzel emek verilmiş objelerden oluşuyordu. Tüm öğretmenleri bu özverili çalışmalarından dolayı kutlarım. Bu kişiler hakikatten büyük insanlar ve ben bunlara her zaman saygı duyuyorum. Onları alınlarından öpüyorum. Daha sonra bu küçük çocuklarımız denize binlerce yavru levrek balığını saldı. Burada amacın, verilen mesajın ne olduğunu aklıselim insanlar kavramıştır muhakkak!

Küçük çocukların birbirleriyle kaynaşması ve onların bu ortamdan zevk aldıklarını görmek; benim için kazanılan en büyük ödül olmuştur. Sanırım benim gibi birçok dostumuzda bu mutluluktan üzerine düşeni almıştır. Ancak havanın rüzgârlı ve soğuk olması bu etkinliğe katılımı yarı yarıya düşürdüğüne inanıyorum.

Unutmadan Tema vakfı üyelerinin topluca bu etkinliğe katılarak destek vermeleri; tüm balıkçı camiasını sevindirmiştir. Kendilerine arkadaşlarım ve camiamız adına teşekkür ederim.

Melih Gülan ve Rıdvan İskeçeli’nin tüm telâşesini anlayabiliyordum. Organizatörlük kolay değil tabi sorumluluk ister. Sabah erken saatlerden başlayan hazırlıklar etkinliklerin başlama saatine yetişmedi ama gün içine rahatlıkla sığdı. Melih kardeşime yerel yöneticilerin Stratejik destek vermemesini yadırgamadım dersem yalan olur!

Ben 600 kilometrelik yolu her ne kadar Melih kardeşime destek vermek için gelmiş olsam da, bu destek aynı zamanda Urla’nın tanıtımı için de önemliydi. Ayrıca engelli çocuklarımızın gösterilerine katılmak onlara yalnız olmadıklarını hissettirmek bu etkinliğin en önemli bölümüydü! Bir çocuğun yüzündeki mutluluk ifadesi, onun kendine olan güvenini ve insanlara bakış açısını etkileyeceğini çok iyi biliyorum. Unutmamalı ki bu insanlara vereceğimiz bir günlük destek, onların günlerce aylarca mutlu olmasını sağlamak demektir.

Yerel yönetimlerden ricam; bu tür etkinliklere tam kadro katılmaları ve organize edenlere destek olmalarıdır. İlk gün pistin hazır olmadığını gören belediye başkanının daha sonra geleceğini söylemesi ve gelmemesini ben şahsen yakıştıramadım, “Ciddiye alınmanın karşılığı, Ciddiye almaktır” Korkarım ki inşallah bu ciddiyetsizlik değildir!

Çocuklarımızın oyunları ve denize balık salma eylemlerinden sonra etkinlik; 8 amatör balıkçının katılımıyla, Türkiye’de ilk kez olta ile en uzağa kurşun atma yarışı " SURFCASTING" yapıldı. Yarışmalar sonucunda 378 puan ile Belki Birgün Eresin birinci, 370 puan ile Faruk Geçkin ikinci, 365 puanla Hakan Aydın üçüncü oldu.

Planladığım gibi diğer sitelerden gelen Yaşar, Faruk, Hamdi, Yalçın, Haluk Deniz ağabey,Vehbi Özdemir kardeşim ve ismini hatırlayamadığım arkadaşlarla tanışmam görüşmem son derece güzeldi.

Etkinliğin devamında lokma partisi, akşamüzeri yapılacak konser eğlencesi ve yarın yapılacak teknede balık avı yarışması + eğlence, mangal partisi ve kupa töreni vardı. Ama ben, maalesef; Haluk Deniz ağabeyimin ve Vehbi kardeşimin benim için planladıkları balık avına gitmek için buradan ayrılmak zorundaydım.

Etkinliğin yapıldığı alanda bulunan arkadaşlarla tek tek vedalaşıp, Çeşmealtı bölgesinden Seferihisar’a gitmek için saat 17.30 gibi ayrıldık.

M.Talip Girgin

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Sevgili Talip bu tarflara hoş geldin demekle yetiniyorum , ben Urlaya gitmedim, karşılaşmak istemediğim bazı insanlar vardı orada yoksa mutlaka gitmek istiyordum ,, kısmet diyelim,,,

inşallah devamı seferihisar senin için güzel geçmiştir....

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Teşekkür ederim Muvaffak ağabey sizi anlıyorum. Seferihisar ve İzmir gezim hazır. Onları da hemen yayına vereceğim. Resimler bilahire. Başka bir zaman görüşürüz ağabey sen rahat ol selamlar...

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Buralara kadar geldin ve bana da uğrayarak beni mutlu ettin sevgili abim, ayağına sağlık Hakkını Helal et.

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Son zamanlarda bir söylenti var İsmaili bulana aşkolsun

Bot aldı ya ondandır diyorum.kikihehehehehehe

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Abi, seriye bağladık av üstüne av gerçekleştiriyoruz ve çok yakın zamanda bomba yüklü raporlar gelecek.

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

O bombanın biri c.tesimi patlayacak acaba.

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Paylaşım için teşekkürler Talip abim.

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Olabilir kardeşim, Cumartesi gününü beklemek lazım.

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Helal olsun sevgili kardeşim, sende hakkını helal et Güzel bir gün oldu. Bu arada bot'un hayırlı olsun. Rast gele...

Teşekkür ederim Aşkın kardeşim sağ ol.

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Talip abi,
Babacan Özel Eğitim okulu olarak bende öğrencilerimle oradaydım. Hatta şarkı söyleyen kızımız Gözde'nin de aynı zamanda sınıf öğretmeniyim.
Nasıl tanışmadık hala aklımda soru işareti. Halbuki geleceğinizide biliyordum.
Hay aksi. Bi dahaki sefere kısmeetse.

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Haklısınız Celalettin kardeşim. Ben özellikle program öncesi, programımı yaparken en azından sizinle balığa çıkarım diye içimden geçirmiştim. Demekki kötü hava bize bir takım şeyleri unutturdu. Sağlık olsun ilerde yine görüşürüz kısmetse. Gözde'nin şarkılarını çok beğendim. Ayrıca sizi bunun için kutlarım. Alkış Selamlar...

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Sevgili Talip hocam, İzmir'in hemen yanıbaşında yer alan,hem şehrin gürültüsünden uzak hemde şehirin nimetlerine ulaşmak için şehre yarım saat mesefade oldukça yakın bir yerdir Çeşmealtı beldesi.

Yalnız bir çok kişi Urla ile çeşmealtı tarafını aynı ad ile adlandırır...Halbuki, Urla daha içeride deniz ile alakası olmayan bir yer olup, adına Urla İskele mevki denilen yer ise Çeşmealtına ulaşırken geçilen yerlerden biridir.

Senelerdir İzmir de oturup da hala ikisinin tam nerede olduğu ve nasıl gidildiğini bilemeyen bir çok insanımız olduğu da muhakkak.Nitekim, geçtiğimiz hafta sonu Cumartsi Çeşmealtına eski bir komşumuza bebek görmeye gidiyorduk...Aynı sorun bizim gittiğimiz yolcu minibüsünde de yaşantı...Aaaaa, bu araba Urla ya çıkmıyormu/gitmiyor mu diye...Ve o iki bayan nitekimde yolda inmişlerdi..Halbuki o minübus Urla/ÇEŞMEALTI minübüsü idi..

Neyse,...

Üstadım, artık şansızlık mı yoksa tesadüf böyle mi denk geldi bilemiyorum..Etkinliğin olduğu zaman dilimi yağmur bitimi sert poyrazın estiği sürece denk geldi..Çeşmealtı tarafları Kuzey/kuzeydoğu yönlerindeki rüzgarları çok net/direkt alan yöre..Sanırım tüm katılımcılar esen sert poyrazdan dolayı bayağı sıkıntılı anlar yaşamışlardır.

Aslında gönlümde /fikrimde hep bu etkinliğe katılmak yönünde istek olsa bile, katılamadım.Ve orada bulunup, sizin gibi değerli abilerim ve kardeşlerim ile mutlaka tanışmak/hoş beş yapmak istiyordum.

İnşallah başka bir gün, belkide bambaşka bir ortamda bir yerlerde karşılaşmak ümidiyle...

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Paylaşım için klavyene sağlık Abi.

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Evet orada bir sıkıntı var gibi görünüyor, bende bundan nasibimi aldım kiki Keşke gelseydiniz. Dediğiniz gibi o poyraz, benin dudaklarımı çatlattı, burnumun üzerinde küçük bir kabuk soyulmasına neden oldu. Farkında olmadan kararmışım bile yani birkaç gün daha kalsaydım ne olurdum bilmiyorum. İnşallah dediğiniz gibi başka bir ortamda görüşürüz...selamlar...

Teşekkür ederim Mustafa kardeşim sağ ol. Selamlar...

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Talip Bey,yaşanmış hikayen için eline emeğine sağlık.Paylaşım için teşekkür ederim...

 

Cevap: Urla Amatör Balıkçılık ve Doğa Şenliği.

Ben teşekkür ederim efendim sağ olun.