Her Telden Balıkta üşütme, sıkı giyin FIKRA

3 arkadaş balığa gitmek için sözleşmişler. Geçte olsa bir araya gelip balığa çıkmışlar. Yolda eşlerinden nasıl izin aldıklarını konuşuyorlarmış. Başlamışlar anlatmaya:

1.adam, valla ben eşimden izin alabilmek için bütün evi baştan aşağı boyayacağımı söyledim. Tabi severek izin verdi.

2.adam, bende evdeki koltuk takımlarını değiştireceğimi söyledim, yine de zor ikna oldu ama izin almayı başardım.

3.adam, ben sizin kadar zorlanmadım ki. Eşime sordum bugün Annemlere mi gitmek istersin? yoksa balığa mı gideyim. Cevabı kısa ve net oldu: Balıkta üşütme, sıkı giyin

 

Güzel bir hikayede bizim öyle bir sorunumuz yok. Örenek bu gün yine Ovacık'a gidiyorum..Akşama fotoları görürsünüz.

 

Valla bendede sorun yok. Hanım zorla balığa gönderiyor. Ya git yakala, yada satın al diyor, balığa onca para vermek işime gelmiyor.

 

Hayırlı akşamlar canlar nasıl geçti tatil biraz sonra fotolar

 

Başlıyalım bakalım fotolara Turgutlu yolundan Bağyurduna girmeden gaz alıyoruz ve tabi arabamızı yıkıyoruz

 

Yukarıya çıktık sabah kahvaltısını yapıyoruz ahçımız bir harika Peynir,zeytin,domatez,salatalık tereyağında tava yumurta Eeeeee ondan sonra yine bü,yük ahçımızın elinden kahvemizide içetikmi biraz oyalanalım ''Devamı Yarın''

 

Artık vakit nakittir diyerek yine elleri dert görmesin ahçımız altın ve gümüş karışımı cep oltamız ile yakaladığımız sardalya kraça karışık balıklarımızı odun ateşinde pişen yanında aslan sütüyle birlikte mideye indirmek kalıyor

 

Evetttt artık akşam çayınıda yine ahçımızın elindenbu sefer üst katta güneşe karşı çay saatimiz bu bunları yaşadım daha güzel günler sizlerin olsun

 

Sabaha görüşmek üzere şimdilik kalın sağlıcakla

 

Afiyet bal şeker olsun, iyi eğlenceler abim.

 

Sağ ol İsmailim sizlere daha güzelleri nasip olsun

 

Merhaba canlar nasılsınız bakalım

 

Şeytanlık balıklara da geçti ise vay halimize

 

Cümleten sağlıklı akşamlar canlar

 

GÜNAYDIN

 

Hahah çok iyiymiş bak bu fıkra

 

Arada yayınlarım ☺

KAYIKÇI ALİ

Vakti zamanında İstanbul’da Sarayburnu ile Büyükada arasında 2 kişilik kayığıyla bir çeşit taksicilik yapan Ali isminde yiğit mi yiğit, yakışıklı mı yakışıklı , çapkınlığıyla da dillere destan bir kayıkçı varmış. Müşterileri çoğunlukla son vapura yetişmesi asla mümkün olmayan, Büyükada’da yaşayan Kumkapı meyhanelerinin gayrimüslim konsomatrisleriymiş. Konsomatris dediysek, sakın ola umum hane kadını ile karıştırılmaya…

Dönemin konsomatrisleri, efkar dağıtılan meyhane ve pavyon sofraları müdavimlerini daha ilk kadehi yudumlamadan sarhoş edecek kadar guzel ve bir o derece de namuslularmış. Müşteriyle ilişkileri sadece ve sadece müessesenin onları kolayca sövüşleyebileceği kıvama kadar sarhoş etmekmiş.

Lakin bu kadınların ortak yanları varmış ki, o da bizim Kayıkçı Ali’ymiş.

Ali’nin kayığına binip de, Büyükada’ya varmadan, Heybelinin hemen arkasında mehtap altında, dalga üstünde Ali’nin tezgahından geçmeyen yokmuş. Ali de Ali’ymiş hani…

Öylesine bir çekiciliği varmış ki, kayığına müşteri olup da kürek çeken kaslı kollarını, ayışığında parlayan kavruk tenini gören daha Kınalı’ya bile varmadan Ali’nin karşısında bir mum gibi eriyormuş.

Eee, Kayıkçı Ali de müşteri velinimettir anlayışıyla hiç birine hayır demiyor sessizce işini görüyor, velakin kayıkta olanı biteni asla ve asla hiç bir mecliste mevzu bahis etmiyormuş. Günlerden bir gün, Çukurova’nın güzelliği ve dirayeti dillere destan, uğrunda bıçaklar çekilen kurşunlar atılan, mekanlar basılan Afet-i Devran Neriman’ı Kumkapı’nın en ünlü meyhanelerinden birine transfer olmuş. Bu Neriman; Venüs kadar güzel, lakin Rahibe Teresa kadar da frijitmiş. Rivayet olunurmuş ki Neriman’ı tezgahından geçirecek er kişi henüz ahir zamana intikal etmemiş, o mübarek ana o yavuz yiğidi daha doğurmamıştır… Her nasılsa Temmuz gecelerinden bir mehtaplı gecede , Afet-i Devran Neriman’ın Büyükada’ya gitmesi icab etmiş. Çevresindekiler acele etmemesini sabahı, ilk vapuru beklemesini önermişler. Dinlemeyip ısrar edince de Ali’nin namını anlatmislar. Şuh bir kahkaha savurmuş Neriman:

- ‘Hahahayyyyt, demis, O kayıkçı parçası mı namusuma el sürecek?’

Aman yapma etme büyük konuşma, Ali’nin kayığına binip de donuna dokunmadan inen yok demişler.. Dinletememişler. Nihayet binmiş Neriman Ali’nin kayığına.. Çek demiş Büyükada’ya.. Hayhay demiş Ali.. Vira bismillah çekip asılmış küreklere. Moda burnu hızasına geldiklerinde, Neriman dayanamayıp göz ucuyla kaçamak bakışlar atmaya başlamış Ali’ye… Bir yandan Ali’nin namınının hiç de haksız olmadığını düşünürken bir yandan da içinde kıpraşan karşı koyamadığı arzuya gem vurmaya çalışıyormuş. . Bir kaç kez göz göze gelmişler… Ali hiç sesini çıkarmamış. Derken Neriman’ın kaçamak bakışları sıklaşmış.. Zaptetmeye çalıştığı arzuları çoştukça coşuyormuş..

Öte yandan da uğruna erkeksiz yaşadığı belki de eline erkek eli değmeden mundar olup öte aleme hicretine sebep olacak namı geliyormuş aklına… O, içinde böyle fırtınalar yaşarken, Ali sessizliği bozuvermiş , bir yandan küreklere asılırken bir yandan da nasihat verir gibi, of çeker gibi mırıldanmaya başlamış:

- ‘Derleeeeeer, derleeeeeer, derleeeeeer, derleeeeeer. ..’

Ses etmemiş Neriman.. Ali devam etmiş ,

- ‘Derleeeer, derleeer, derleeer, derleer…’

Neriman zaten hormonlarıyla amansız bir cenk halinde, Ali’nin umursamazlığı ve derleeer derleeer şeklindeki hu çekmesi iyice sinirlerini bozmuş ve çıkışmış:

- ‘Ne derler be!? Ne derleeeer?’

Ali sakin, türkü kıvamında, sanki kendi kendine sesli düşünüyormuş gibi devam etmiş..

- ‘Derleeer derleeeer. Ali’nin kayığına bindin bir kere Neriman. Vermesen de verdi derleeer…‘